[Reisverslag] Rick: Orlando juli 2004

Hoewel al enige tijd geleden, maar ben net op dit forum, toch nog dit reisverslag.

31 juli 2004 was het dan zover… We zouden met een groep van 8 personen naar Florida reizen. Een aantal waren er al een paar keer geweest, maar in 2003 kwam het idee op tijdens een korte trip naar Barcelona om dit keer eens een villa te boeken en met een groep te gaan. Zes man en twee vrouwen. Vanaf het moment dat alles concreet werd, eens kijken wat we allemaal in 11 dagen konden doen. Het zou mijn beste vakantie ooit worden…

We zouden allemaal wel zien hoe we naar Schiphol kwamen, maar 1 moest zonodig met de trein komen. Helaas had de trein onderweg vertraging, en stond stil onder een tunnel, waardoor we eigenlijk alleen met elkaar konden smsen of hij nog wel op tijd zou komen. Tja, de jongste van het stel he, en nog eigenwijs ook om met de trein te gaan.

De vlucht verliep voorspoedig behalve bij het dalen, daar kreeg ik weer eens vreselijk last van mijn oren.. het blijft iets waar ik niet tegen kan. Een vriendelijk dame kwam met een oplossing.. Een paar bekertjes, gevuld met hete doekjes op mijn oren zetten. Eerst keek ik de de vriendelijke mevrouw nogal vreemd aan, maar ze zei dat het hielp… hmmm, het zag er niet erg charmant uit, maar het hielp wel, en mijn mede reisgenoten konden het niet nalaten om diverse foto’s hiervan te maken. Ik heb alles altijd al geprobeerd, maar dit is het enige wat hielp.

Na een lange maar goede vlucht eenmaal aangekomen in Orlando ging het ophalen van de
3 auto’s ook heel erg goed en snel. En op naar onze villa, waar het inmiddels al donker was. We hadden een code gekregen die we moesten intoetsten. Maar verder was er geen beheerder aanwezig. Wij de code ingetikt, maar de deur ging maar niet open. Toch maar even gebeld, en wat bleek, dat het apparaatje tegenwoordig op de deur zat en niet meer aan de muur. Dat was een loos apparaatje geworden. Wij konden dit apparaatje in het donker niet zien, we zijn tenslotte geen uilen.. Echter op de deur leek het ook niet te lukken. Na een hoop gestuntel, bleek dat we de code al een paar keer hadden ge-unlocked, maar dat hadden we niet door. Totdat er iemand met zijn botte gewicht tegenaan was gaan staan en de deur ineens openging. Die avond toch nog maar een paar keer gekeken hoe alles werkte zodat we de volgende keer niet weer voor een verassing kwamen te staan. Het was een schitterende villa, met zwembad, pooltafel in de garage een mooie keuken en vier slaapkamers. Ja, hier konden we de deze week goed toeven. Maar eigenlijk zijn we niet zoveel in de villa geweest, behalve om te slapen.

Uiteindelijk konden een aantal het niet nalaten om rond 21.00 uur plaatselijke tijd, de buurt nog wat te gaan verkennen en ook nog een hapje te gaan eten. Er waren er ook een aantal die vonden het voor vandaag wel genoeg, en gingen maar de koffer uitpakken en slapen. Ook nog even naar de plaatselijke supermarkt gegaan, voor het halen van wat drank en broodjes voor de volgende ochtend, en weer terug naar de villa gereden. Wel met een aardige omweg, want met het richtingsgevoel van drie van de acht mensen is dit een behoorlijke opgave. Als je een van deze drie mensen ook drie keer in het toilet ronddraait, weten ze er zonder hulp al niet meer uit te komen.

Uiteindelijk ging de laatste twee om 3 uur slapen. Hoewel ik zelf een behoorlijke uitslaper ben, ben ik daar altijd erg vroeg wakker. Heel gek, maar om 05.00 uur was ik alweer klaar wakker. Ik ben maar eens rustig bij het zwembad gaan zitten, te wachten totdat iedereen wakker begon te worden… huh was de eerste reactie jij ging er toch als laatste in gister samen met Igor. Ja, dat klopt, maar ben klaar wakker. Nadat iedereen gedouched had, op naar Disney wat ongeveer een kwartiertje rijden was. Onderweg zagen we allemaal aankondigingen van goedkopere disneytickets maar die namen wij maar voor kennisgeving aan. Wij wilde gezien de toch redelijk korte vakantie zoveel mogelijk doen en zien. En we hadden besloten om een hopperpas voor drie dagen te kopen. Echter was bij Disney deze pas niet meer te koop, en een vierdaagse pas zouden we nooit gebruiken. Uiteindelijk zijn een aantal van ons teruggegaan naar een winkeltje waar ze ons doorstuurde naar een vage plaats voor 3 daagse tickets. Eerst waren we het niet eens met de prijs, en toen begon de verkoper allemaal rare dingen op zijn rekenmachine te doen. $ 35 erbij en ook er weer af. Dan weer $ 65 dollar er bij en weer $ 65 eraf. Maar elke keer kwam hij toen op $ 190 dollar. Hij deed of hij heel wat aan het rekenen was. Maar als je telkens een bedrag erop en eraf haalt gebeurt er niet veel. Voor deze prijs kregen we de tickets mee, die we daarna ook weer bij hem moesten inleveren, omdat het eigenlijk 7 daagse tickets waren. Ook kregen we er een dag zwemmen bij. Wel moesten we borg betalen, zodat hij zeker zou zijn dat de tickets terugkwamen. Een beetje vaag allemaal, maar is allemaal goed gegaan.

En toen naar Disney teruggereden waar de overige al op ons zaten te wachten buiten in het zonnetje. De eerste dag was voor Magic Kingdom, om helemaal in de sfeer te komen. Als eerste een ritje in The Big Thunder Mountain gemaakt. Wel hadden we daar te maken met een enorme wachttijd van 90 minuten. Ook al omdat we later binnen waren dan gepland. En dit was in de brandende zon toch ook niet echt een pretje. Uiteindelijk hebben we die dag veel gebruik gemaakt van fastpassen. Misschien ook niet meer dan normaal maar de vermoeidheid sloeg bij een aantal toch toe. Gelukkig hadden we meerdere auto’s gehuurd, en de mensen die het gezien hadden konden altijd terugkeren naar de villa. ’s Avonds zijn een aantal alvast naar Epcot geweest. In mijn ogen het minste park, behalve dan het vuurwerk en hebben de twee belangrijkste atracties gedaan namelijk Test Track en Mission Space. Niet iedereen had meer de energie om hierbij te zijn, zodat we uiteindelijk daar met zijn drieen waren. En dan weer terug naar de villa. Helaas de gene met de meeste energie hebben ook het slechtste richtingsgevoel, dus dat ging weer verkeerd. Heen naar Disney was 20 minuten, terug bijna 1,5 uur, erg vreemd. Igor was tijdens de rit in slaap gevallen. Aangezien alles op elkaar leek in de villawijk besloten we de auto te parkeren een straat verderop, en zachtjes de deur van de auto dicht te doen. De radio heel hard zetten, daar werd hij niet wakker van, dus van een deur dichtdoen zal ook wel niet zo zijn dachten we. Als hij dan wakker zou worden en dacht voor de goede villa te staan, dan zou hij raar opkijken. Het plan leek te lukken, maar toen de deuren van de auto dichtgingen werd hij toch wakker. Dan maar naar de eigen villa rijden. Het was net over twaalven en de rest van de groep lag al in diepe slaap. Hoe gek het ook was, ik was nog steeds niet moe en ging weer rond 3 uur slapen. En weer rond 05.00 uur klaarwakker. De volgende dag dus weer vreemde gezichten dat ik daar zat. Enkele maakte dus ook de opmerking dat het misschien beter was mij een klap met de houten hamer te geven zodat ik ook eens normaal ging slapen. Deze dag naar Annimal kingdom en ’s avonds naar MGN. In Annimal Kingdom was ik ook nog nooit eerder geweest, maar wat is dit een schitterend park. De 3d show is echt heel erg mooi, al kan ik helemaal niet tegen insecten dus had ik de hele dag jeuk… Voor mij de beste 3d show die ik gezien heb. Spiderman in Universal vind ik een ander soort attractie dus die even niet meegerekend. Inmiddels ook behoorlijk nat geworden in de wildwaterbaan, besloten we om eerst naar de villa te gaan en nog wat te gaan eten. Goh, de weg leek veel en veel korter terug dan gister… Ja we hoefte de andere ook alleen maar achterna te rijden. ’S Avonds weer terug naar Disney om MGN alvast te bekijken en de beste attracties te doen. Eerst naar de Tower of Terror. Hoewel je weet wat er uiteindelijk gaat gebeuren, schrik je toch als het moment daar is. Zeker voor de mensen die voor het eerst in deze attractie gaan is het toch weer afwachten, wanneer de lift nou precies naar beneden zakt. Maar de special effecten voordat de lift op en neer gaat blijven erg mooi. De Muppetshow vind ik zelf wat minder, zeker als je hem vergelijkt met de 3d show in Annimal Kingdom. Dan valt hij een beetje in het niet. Nog een rondje Rock en Roller Coaster gedaan en opgegaan naar Fantasimagic, zoiets schrijf je dat toch? Nou ja, de meeste zullen wel begrijpen wat ik bedoel. Een show die je in mijn ogen niet mag missen.

Uiteindelijk weer teruggereden naar de villa. Maar een aantal hadden er voor vandaag nog niet genoeg van en zijn nog naar Old Town geweest. Daar stond een attractie waarbij een auto in 2 sec op zo’n 175 km per uur was. Dit moest natuurlijk ook uitgeprobeerd worden. Er werd een filmpje gemaakt van deze korte rit, die je later kon terugzien. Ik moet eerlijk zeggen dat ik meest rare bekken op het filmpje heb gezien. Hoewel het een heel leuke ervaring is, is $ 20 dollar voor een ritje van 2 sec toch wel duur, maar het was leuk om het een keer meegemaakt te hebben. In ieder geval was het de snelste attractie (in meerdere betekenissen) die ik ooit heb meegemaakt. Uiteindelijk toen weer naar de villa teruggekeerd en wederom de kortste weg genomen.

Na nog wat te hebben gepoold en wat gedronken was het weer snel laat en gingen de meeste slapen. Uiteindelijk was het weer rond de klok van 3 uur en weer was ondergetekende zo rond de klok van 6 uur wakker. Ja, vandaag een uurtje langer uitslapen.

Vandaag stond het laatste Disneybezoek op het programma. De vermoeidheid was bij sommige toch wel erg toegeslagen en er werd besloten om het vandaag wat rustiger aan te doen. De groep werd gesplitst en iedereen ging op zijn eigen tempo bekijken wat hij wel en niet wilde zien. Veel wilde The Tower of Terror nog een keer doen en ook het Magic Kingdom was erg populair. Echter rond vijf uur gingen de meeste voeten toch wel een beetje au doen, en besloot men terug te keren naar de Villa. Voor drie personen was het echter toch nog niet genoeg en zelf wilde ik ook graag een keer Wishes zien. Ik had het nog nooit gezien en ook al waren mijn voeten hard aan het schreeuwen dat ze eigenlijk niet meer wilde, ze moesten er toch nog aan geloven. En ik heb zeker geen spijt dat ik als nog ben gegaan. Ik kreeg gewoon kippenvel (niet van de kou) van dit vuurwerk. Wat is dit ontzettend mooi. Eerlijk gezegd vond ik het mooier dan in Epcot, met heel de sfeer erom heen. Het zijn van die momenten dat je hoopt dat het nooit afgelopen is, en je ook nooit meer terug wil. Maar helaas dit was alweer de laatste dag Disney die ik dan ook tot het einde heb meegemaakt. Helaas geen Disneypark, behalve nog een zwempark deze vakantie. Moe maar voldaan keerde we huiswaarts. Aangezien er iemand mee reed, waarbij het richtingsgevoel ook erg goed was, waren we ook weer snel thuis. Nou de volgende keer weet ik het ook wel alleen te vinden of met Igor. Die test zou de volgende dag plaatsvinden.

De volgende dag gingen zes personen naar kennedy Space Center. Zelf had ik het al eens gezien en vond het niet de moeite waard om nog een keer te gaan. Igor leek het niks, en wij hadden besloten om er vandaag een shopdag van te maken. En deze dag had de man met de hamer mij ook te pakken gekregen. Ik werd uiteindelijk pas om 10.30 uur wakker, en dit keer zeker niet klaar wakker. Iedereen was al weg, en we hadden het rijk voor ons alleen. We zijn rustig gaan ontbijten en toen moesten we er toch aan geloven. We moesten met zijn tweeen een stuk gaan rijden, en dan maar zien of web ooit nog terug konden komen. Uiteindelijk op I-drive aangekomen, nog een keer goed bedenken hoe we nou gereden waren en het er maar op wagen dat we niet de rest van de vakantie in Orlando zouden blijven rijden.

Nou kleding hebben we genoeg ingeslagen, mocht ik toch nog te weinig hebben meegenomen van thuis, dan had ik nu meer dan genoeg voor de rest van de vakantie. Ook nog wat lange broeken ingeslagen, al is het wel zo als je daar loopt dat je je niet kan voorstellen dat je ooit nog een lange broek aantrekt. Ik kan me daarom ook niet voorstellen dat de plaatselijke bewoners daar ooit in een lange broek lopen, en een trui aan. We gingen uiteindelijk een poging doen, om terug te keren naar de villa, en het verbaasde ons dat we het in een keer konden vinden. We hebben een beetje bij het zwembad gehangen totdat de andere ook terugkwamen. Die hadden een leuke dag gehad en hadden eigenlijk nog wel zin om te gaan shoppen. Eigenlijk leek ons dat ook nog wel leuk en gingen gezellig mee. Ze wisten een heel erg leuke mall. We keken onze ogen in het begin uit, weer zoveel en groot. En toch weer dezelfde winkels. Tot we er ongeveer na 10 minuten achter kwamen dat we die middag in dat zelfde winkelcentrum geweest waren. Alleen wij zijn van een andere kant binnen gekomen, en toen leek het toch allemaal anders. Toch nog enkele shirts gekocht en uiteindelijk gegeten met zijn allen bij een chinees. Ja, eigenlijk een beetje vreemd om bij de chinees te gaan eten, maar de meeste hadden daar trek in.

De volgende dag zouden we een zwempark gaan doen. Hoewel het erg bewolkt was, en onweer steeds dreigde, besloten we toch om te gaan. Echter toen we daaraan kwamen was het zwembad al helemaal vol, en konden we pas om 14.00 uur terugkeren. We besloten om even te gaan kijken in Disneyvillage. Als je in die winkels bent wil je eigenlijk alles wel meenemen, het enige wat je tegenhoud is de prijs die je overal ziet opstaan. Voor mij bleef het dan ook vandaag bij kijken.

Na wat gedronken te hebben, op weg naar Blizzard Beach. Het was helaas nog steeds vreselijk druk, maar het was wel de moeite waard. Voor de razendsnelle glijbaan stond echter aangegeven een wachttijd van meer dan 90 minuten. Dat vonden we toch een beetje te gek, en we zouden kijken hoe het later die dag zou zijn. De glijbaan waar je met zijn zessen??(kan ook 8 zijn) tegelijk in kan in een grote band, vond ik verder de leukste. Rond een uur of vijf hadden Igor en ik het wel gezien. We besloten toch nog een keer te kijken hoe het met de wachtrij was voor de snelle glijbaan, maar er stond nog steeds meer dan 90 minuten aangegeven. Aangezien we tickets voor universal hadden besteld voor 5 op een volgende dagen, besloten Igor en ik alvast een bezoek te brengen aan Universal studio’s en de glijbaan te laten voor wat hij was. De rest besloot nog in het park blijven en toch de glijbaan te proberen, achteraf bleek het maar een wachttijd van 20 minuten te zijn…grrrrrrrrrr.

De kaarten van Universal konden door middel van een code zo afgehaald worden met een creditcard, dus gingen we het maar proberen. Echter werd door de groep nog wel lachwekkend gezegd dat we Universal toch niet konden vinden, en er waarschijnlijk pas waren rond sluitingstijd. Hmmmm, daar hadden ze mogelijk wel een punt. Maar goed, we hadden de vorige dag ook de villa weer teruggevonden dus dat zou ons best lukken.

Eenmaal op weg naar Universal en goed gekeken hoe we moesten rijden, zagen we het liggen, en stond ook de afslag naar Universal aangegeven. Maar in plaats dat we ons als volwassene aan het gedragen waren, stonden we naar elkaar te schreeuwen hoe goed we waren dat we het gevonden hadden. We waren zo blij als een kind, dat Igor ook even besloot ze te bellen, om ze dat mede te delen. En ik moest natuurlijk mee luisteren hoe ze reageerde, en daar vergat ik dus de afslag naar Universal te nemen…. De lol aan de andere kant van de telefoon was ineens een heel stuk groter dan in de auto.

Zoals de meeste wel weten is het niet zoals in Nederland dat je dan de volgende afslag neemt over een bruggetje gaat en aan de andere kant van de snelweg er weer opgaat, nee, je kan tijden geen afslag tegenkomen en als je er een hebt wil dat niet zeggen dat je dan ook zomaar weer op de andere kant van de weg zit. Uiteindelijk kwamen we bij een afslag, maar ook deze bracht ons steeds verder van Universal. Het werd ook steeds rustiger qua verkeer, en ik hoopte toch ergens om te kunnen draaien. Die ochtend hadden we vanuit de Villa alleen maar papiergeld meegenomen. Al dat losse geld leek me maar niks bij het zwembad. En aangezien wij die dag als twee gieren hadden geleefd en nog niets te eten of te drinken hadden aangeboden aan andere en alles nog hadden gekregen was er dus ook geen enkel muntje in onze auto te vinden, en wat kwamen we daar tegen??? Juist ja, een onbemande tolweg, waarbij je een quarter in een bak moest gooien. En daar stonden we dan. Er zat maar een ding op wachten tot er een volgende auto aankwam. Toen die uiteindelijk kwam had de man het geluk dat hij een quarter voor een dollar kon ruilen. De automobilist blij, en wij ook want we konden weer verder rijden. Uiteindelijk reden we op een oprit richting van een waarschijnlijk heel duur hotel. Een en ander werd namelijk bewaakt, en voordat je er door kon, langs de slagbomen werd eerst gechecked of je wel in dat hotel zat. Ik het verhaal uitgelegd, dat we verkeerd waren gereden, en de beste man was heel behulpzaam deed de slagbomen open, waardoor wij konden keren en vertelde hoe we moesten rijden. We moesten bijna dezelfde weg terug. En inderdaad kwamen we weer bij de tolweg aan. Dat ging dus weer een dollar kosten, en hetzelfde ritueel als op de heenweg toegepast. Met dit verschil dat ik nu twee quarters vroeg voor een dollar.

En ongeveer een uur later dan gepland kwamen we dan toch in Universal aan. We besloten naar Island of Aventure te gaan. Je ziet toch heel duidelijk het verschil met Disney. Disney is van de details hier staan de wat spectaculairdere attracties. Eerst Spiderman gedaan, een attractie die bijna niet uit te leggen is aan mensen die hem nooit gedaan hebben, en vervolgens naar de waterbanen. De vraag na afloop was, of we nou in het zwembad natter waren of nou juist hier. Ook nog even de achtbanen gedaan. The Hulk ziet er heel spectaculair uit, maar vind hem toch een beetje tegenvallen. Maar ja, wat heet tegenvallen. Als je dat apparaat in welk willekeurig pretpark in Nederland neerzet ben ik er waarschijnlijk niet meer uit te slaan, maar je raakt gewoon zo verwend door dit alles. Het was die avond erg rustig en alles wat we nu maar alvast konden doen, hebben we dan ook maar gedaan.

De volgende dag stond seaworld op het programma. Helaas viel dit plan letterlijk en figuurlijk in het water. Het regende en onweerde bijna de hele dag, en een aantal mensen wilde hun voeten ook de nodige rust geven. Het is en blijft tenslotte toch vakantie, ook al wil je zoveel mogelijk doen, het lichaam moet ook willen. Een aantal waren er ook al eens geweest, en dat deed hun besluiten om het dan maar niet te doen. Zelf had ik ook nog wel graag gewild, maar ook ik merkte dat een dagje rust misschien ook geen kwaad kon. De gehele groep bleef die dag dan ook in de villa waar we een aantal spelletjes hebben gespeeld en ’s avonds nog even gaan shoppen. Maar zelf krijg ik na zon dag alweer de kriebels en wil toch weer wat gaan doen. Samen met Igor en Hans besloten we bij Universal wat te gaan drinken. Ok, wie gaat er rijden en drinkt dus vanavond geen bier. Na een eerlijke loting, Igor mocht nog niet rijden werd besloten dat ik moest rijden. Onderweg werd er uitgemaakt, wat ik allemaal kon drinken., zoals Sinas of cola of 7 up. Toen Hans een biertje wilde bestellen moest hij zich legitimeren. Hij had zich een dag niet geschoren en een redelijke baart staan, is ook al over de 30, maar kreeg geen bier mee. Nee, men wilde niet geloven dat hij al 21 was. En hij had geen legitimatie bij zich. En aangezien mijn rijbewijs nog in de auto lag (stom) zaten we alle drie gewoon gezellig aan de cola.

Voordat we terug keerde naar de villa nog even wat boodschappen gedaan. De drankvoorraad zat er aardig doorheen. Alleen heel veel moesten we niet meer meenemen, we zouden nog maar twee volle dagen in Orlando zijn, en dan zat het er alweer op. Wat gaat de tijd toch hard als je het zo naar je zin hebt. Die dagen vliegen gewoon om. In het begin lijk je nog zolang voor je te hebben, maar de gedachte dat het einde van de vakantie alweer heel dicht in de buurt is, is een heel vervelende en nare gedachte. Aangezien we wat van de route hadden afgeweken, ontstond er weer het probleem dat de hele vakantie als een rode draad door de vakantie heen liep, namelijk het zoeken naar de villa, in een bepaald gezelschap. En nu was het dus weer raak. Igor was inmiddels in slaap gevallen, dus die heeft de omweg niet meegekregen. Echter hadden we de hoop opgegeven dat hij zou blijven slapen als ook de auto stilstond. Dus toen we uiteindelijk bij de villa aankwamen nadat we heel Orlando wel gezien hadden en zelfs Disney weer gezien hadden, waar we niet meer hadden verwacht te komen, deden we de auto uit, de deuren dicht, maar hij bleef slapen. En af en toe zijn we ook net kleine kinderen, dus liepen gewoon naar de villa. De eerste vraag die we ook kregen was: waar is Igor? Nou die ligt lekker te slapen in de auto, die wordt vanzelf wel wakker, en komt wel binnen. Alleen hij werd niet wakker dus besloten we om maar gewoon te gaan slapen. Aangezien hij op mijn kamer sliep, had ik wel verwacht als ik de volgende dag wakker werd dat hij daar ook lag. Maar niks, toen ik wakker werd. Ik besloot eens buiten te kijken en niet toen ik deur van de villa opende ging ook de deur van de auto open. Die heeft eerst even wat rek en strek oefeningen moeten doen om weer een beetje normaal te kunnen gaan lopen. Hij had er in ieder geval van geleerd om de volgende keer maar op te blijven. Het was leuk om dat beduusde gezicht te zien, en hem de vraag te horen stellen hoelaat het is? Wel nu, tijd om te gaan douchen en op naar universal.

We besloten de laatste twee dagen de parken door elkaar te doen. Alleen het is wel een tegenvaller als je eerst spiderman doet en daarna Back to the future. Net zoals The Hulk raak je gewoon heel erg snel verwend. Een fastpass halen voor The mummy was het plan. Alleen om 12.00 uur waren alle fastpassen voor de The Mummy al uitverkocht, deze zouden we dan morgen doen, het mooiste voor het laatst bewaren vonden we. Ik was heel blij dat ik de vorige avond al geweest was, want wachttijden van meer dan 90 minuten waren geen uitzondering. Toch hebben we alle attracties in deze twee dagen nog wel kunnen doen. The Mummy, was een schitterende attractie. Het plafond wat boven je gaat branden, het stuk achteruit, het mooiste wat ik gezien heb, en voor mij attractie nummer 1.

Maar ook aan deze tweede dag kwam een eind, de vakantie zat er bijna op. Voor twee van het gezelschap nog niet, die vlogen nog door naar Las vegas, waar ze nog een week zouden blijven. Maar voor zes andere was het de laatste avond. We besloten als afscheid nog een keer met zijn allen te gaan eten in een all you can eat restaurant, de vakantie zat er echt bijna op. Terug in de villa weet je echt dat het bijna over is, de koffers moeten gepakt worden, want de volgende ochtend moeten we om 12.00 uur op het vliegveld zijn. Zo’n laatste dag wil ik ook eigenlijk niet gaan slapen en zolang mogelijk nog bij het zwembad gezeten, om nog zolang mogelijk van alles te genieten. De volgende dag toch al weer vroeg op. Remie en Remco moesten namelijk al eerder op het vliegveld zijn, om te vertrekken naar Las Vegas. Uiteindelijk zijn wij ook rond 11.00 uur vertrokken richting het vliegveld, om de auto’s in te leveren en te wachten en rond te hangen op het vliegveld. Na een goede vlucht, en eenmaal thuis gekomen, leeg ik mijn broekzak en vindt een ticket van Universal studio’s en ik houd me voor het is ‘maar’ 10 uur vliegen.

Het was een vermoeiende maar schitterende vakantie. Nog heel vaak denk ik terug aan de lol, en de mooie tijd die we daar hadden. Ik zou het graag nog een keer overdoen, maar denk niet dat het ooit nog haalbaar is. Er zijn nou eenmaal mensen die niet zovaak voor een tweede keer naar hetzelfde land/plaats willen gaan. Misschien dat het nog wel eens haalbaar is met een deel van deze groep aangevuld met een paar andere personen, maar denk dat het nog wel een paar jaar kan duren, zolang zal ik niet wachten en zie mezelf nog wel eens eerder teruggaan.