En hier het 2e deel.
Dag 14: donderdag 27 april
Op weg naar Orlando.
Walter heeft de auto voorgereden en de ramen schoongemaakt. Het heeft zowaar geregend vannacht. Alles past nog in de auto en we hoeven alleen de kaartkeys in de box bij de buitendeur te gooien. En om 10:00 uur rijden we onder de bezielende leiding van TomTom eerst de verkeerde kant op en dan naar een u-turn gaan we op de goede weg naar Orlando. Het valt mee onderweg, tot aan Tampa. Daar ligt de boel nog aardig open en kunnen we maar rustig aan doorrijden. Maar goed, we rijden nog. De andere kant staat helemaal vast.
Rond 12:00 uur zijn we bij het kantoor waar we de sleutel op kunnen halen. Maar we kunnen er pas na 16:00 uur in, dus we moeten nog maar wat rond rijden. Ach, winkelen kunnen we altijd wel toch?
Bij het binnenrijden kwamen we al over de Interstate 192 en wat is die opgeknapt zeg. Overal loopt nu een goed voetpad langs, alle lantarenpalen e.d. zijn mooi paars en er zijn zelfs bushaltehokjes. En er is ook het nodige bijgebouwd zeg.
Na een lunch bij de Burger King gaan we oostwaarts en zien weer een hoop bekende dingen terug. We stoppen bij een FleaMarket nog voorbij de WallMarkt en zien we een hoop leuke en vooral ook hier goedkope dingen. We kopen riemen, leuke caps en hoedjes, een afstandbestuurbaar autootje en een lekker luchtje. Weer van alles wat dus. Dan is het tijd om de sleutel te gaan halen en dat is ook zo geregeld. Dan gaan we op zoek naar de accommodatie. Die ligt helemaal bij MM 4. Wel erg mooi hoor. Echt zo’n villapark a la timeshare of zoiets. Wij zitten in 1 van de appartementencomplexen en nog wel op de 3e etage. Dat is even tegenvallen, omdat hier geen lift is zoals in Ocean Point. Maar ach, we zijn hier 8 dagen, dus het hoeft maar 1x naar boven en 1x naar beneden. Het is een erg mooi appartement, maar een nadere inspectie leert, dat toch niet alles even schoon en netjes is. Morgen maar even over bellen. Nu eerst op weg voor wat eten en boodschappen in het groot.
We eten bij de Pondarosa op I192 bij MM9 tegenover Old Town. We hebben wel geleerd om voor Raoul niets te bestellen, want hij eet hier niet echt veel. Gelukkig nu wel wat pasta en wel 3 broodjes die we erbij krijgen. Zit er toch weer wat in. Ik neem een lekker stuk vlees en Walter een zee-schotel. Hmm, het is lekker. En van John de kelner krijgen we nog wat goede adviezen over Epcot en over een WallMarkt dichterbij. Dat scheelt een eind rijden en we vinden wat we nodig hebben en dan naar huis om de koffers uit te pakken.
Nou, dat is snel gebeurd nu hoor. Raoul heeft een eigen kamer met 2 bedden en een inloopkast waar helaas geen planken in zitten. Een soort lege kast dus. We leggen zijn spullen op het extra bed. Hij heeft ook nog een eigen badkamer hoor!
Wij hebben een kingsize bed en ook een inloopkast met wel 3 planken. Wauw. Wel zonde van die ruimte hoor, want je kunt niets daar wegleggen. Ja, de lege koffers dus maar erin.
De tafel stond helemaal klaar opgedekt voor 6 personen en volgens mij stond het er al een tijdje want het was niet echt schoon. Sommig bestek had de etensresten er nog aan zitten. Puntje om morgen erbij te vermelden.
Joepie, we hebben hier Internet. Via een account van iemand anders die de boel dus niet beveiligd heeft, maar het werkt prima. Even de mail lezen en hoe het thuis is. Omdat we nu lekker kunnen zitten gaan we ook later naar bed. Het wordt zowaar 22:30 uur dat we ons bed opzoeken. Morgen naar Seaworld.
Dag 15: vrijdag 28 april
Seaworld
Raoul is al om 7 uur wakker terwijl hij er toch ook pas om 21:00 uur in lag.
Ach, hij maakt ook zoveel mee en het is ook zo spannend om vandaag naar Seaworld te gaan.
We ruimen de tafel af en gaan dan ontbijten.
Om 9 uur vertrekken we naar Seaworld en het is erg druk op de I192 op het eerste stuk waar wij langs moeten. Dan gaan we verder via de I4 en dat schiet op. We komen aan en kunnen de auto kwijt op vak D. En die vakken lopen dus met 4 rijden dik tot en met Z.
We kunnen met onze internetkaarten zo doorlopen en links achter de ingang zetten we ze gratis om naar kaarten die 6 dagen geldig zijn. Er gaat wel een foto bij.
Dan gaan we het park in en komen eerst langs de roggen. Met een beetje geduld kun je die aaien, maar Raoul wil verder. We komen bij de dolfijnen en die kun je ook aaien, maar alleen als zij er zin in hebben. Het staat er erg vol en het lukt ons dan ook niet. We lopen verder en zien allerlei mooie dingen onderweg. Manatees, haaien, het Antarctica, een speelplaats voor kinderen, gewoon te veel om op te noemen. Maar om 3 uur zijn we er klaar voor hoor: we zitten in het Shamu stadium en wachten op de OrcaShow. Dit is een nieuwe, die nog in testfase is: Believe. Het begin is echt Amerikaans en alle Hero’s worden speciaal bedankt en gevraagd om te gaan staan voor een applaus. Na wat technische problemen komt de show echt goed op gang en zien we heel mooie sprongen van wel 5 of 7 verschillende Orka’s met 11 man personeel. Die dames en heren zijn in echte Orca-duikpakjes gekleed. Het is echt een prachtshow en loopt een beetje uit tot wel 40 minuten ipv 20 minuten. Zeer de moeite waard. Raoul geniet met volle teugen en ik merk wel dat hij nu echt een jaar ouder is. Verleden jaar maakte het hem niet uit wat er allemaal gezegd werd, maar nu moet ik alles voor hem vertalen en dat valt niet altijd mee hoor. Hij vindt het ook allemaal wel spannend en loopt de hele tijd voor ons uit te huppelen en weer terug en links en rechts.
We lopen nog even via de dolfijnen en na enige tijd heb ik geluk zeg. Er komt een dolfijn zo voor me liggen op het randje en ik krijg alle tijd om hem uitgebreid te aaien. Wat een prachtig beest zeg.
Om 5 uur staan we weer buiten en zijn echt helemaal voldaan en dat terwijl we nog lang niet alles hebben gezien. Maar goed dat we onze kaartjes gratis konden verlengen met 6 dagen. Kunnen we nog een keer terug als we er tijd voor hebben. Op de terugweg eten we een all you can eat Pizza bij Cici’s op International Drive. Zeker de moeite waard. Neem wel een vest mee, want het is er erg koud binnen.
Dag 16: zaterdag 29 april
Koninginnedag in Nederland.
Wij beginnen de dag lekker bij het zwembad en zijn zeker op tijd, want na ons druppelt het langzaam vol bij the pool. Veel Engelsen met jonge kinderen. Het is niet volop zon, maar dat is wel lekker. Raoul schiet gauw in zijn SwimSafe en het water in. Op zich niet koud, maar boven het water is het wel koud. We houden het vol tot 1 uur en gaan dan op zoek naar de Prime Outlet. Nou, wij zijn niet de enigen die gaan winkelen. Wat een drukte zeg. We beginnen bij Nike, maar deze valt tegen. Dan maar naar Timberland. Walter vindt nieuwe sandalen en Raoul een nieuw GameBoy vriendje. Van dezelfde engelse familie die hem heeft geholpen bij Nike toen hij ons kwijt was. We wandelen nog wat rond en duiken af en toe een winkel in: Tommy Hilfinger, gympen voor Raoul, Reebok, en nog veel meer.
Voldaan dus weer naar huis en we eten bij ons op de hoek bij Outback. Ook hier niet de enigen zeg. Wat een drukte. Maar we eten erg lekker na even wachten en daarna nog even langs de Walgreens om de foto’s op CD te laten zetten. Dan zijn we echte allemaal helemaal uitgeteld en puffen met zere voeten thuis op de bank achter de laptop en de tv. Heerlijk even uitrusten, want morgen staat er weer een wandeldag voor de boeg bij MGM Studio’s.
Dag 17: zondag 30 april
Epcot en Magic Kingdom
Ik heb gelezen dat de autoshow bij MGM past om 17:00 uur begint, dus besluiten we om toch maar naar Epcot te gaan en dan eventueel later naar MGM.
We vinden de ingang natuurlijk zo en parkeren weer voor $ 9 onze auto en lopen met veel anderen naar de ingang. We gebruiken nu voor het eerst onze Disney-kaarten en alles gaat goed. Volgens John van Pandorosa moeten we echt naar Soarin, dus daar eerst heen om een FastPass te halen. Het grappige en andere van Epcot is, is dat het eigenlijk allemaal aparte gebouwen zijn waarin de attracties “verstopt” zitten. Zo ook Soarin en wel helemaal achterin in het park. Maar het is zeker de moeite waard. Heel mooi en heel apart. Je zweeft als het ware over Amerika en ziet alles van boven af. Ook bijvoorbeeld de citrus-boomgaarden en dan ruik je dus ook de sinaasappels. Heel mooi gedaan.
De mannen hebben ook nog test Track gedaan. Wauw, met wel 200 km per uur rondjes draaien. Dan wat je pas wat ze met de Nascar racen meemaken.
We besluiten om ’s avonds de lichtjesparade in Magic Kingdom te gaan zien en rijden naar International Drive om wat te gaan eten. We belanden bij Whistler Station en kunnen opbeperkt vlees eten (als we dat willen natuurlijk) en verder alles pakken van het buffet. Mmmm, weer erg lekker. Er blijkt ook nog iemand jarig te zijn en het personeel loopt in een treintje onder het fluiten van de trein-stations-fluit met een taartje naar de jarige. Heel bijzonder ook. Gelukkig zien we ook nog een Michael’s en ik ga los op de rollen lint. Zoveel weer en zo mooi. Kwijl, kwijl. Daarnaast is een boekwinkel en daar vind ik zowaar 1 boek voor Sander over Customize. De verkoper kijkt niet eens raar dat ik dat boek wil. Ach, ze zijn wel wat gewend hier.
En dan rijden we terug naar Epcot (daar hebben we een parkeerkaart van voor deze dag, dus dat scheelt weer $ 9 voor een ander park) Nog een tip: parkeer je auto bij Magic Kingdom, want van daaruit kun je met de monorail naar Epcot of met de bus naar de andere parken.
Kaartjes door de automaat en dan gaat het mis: alleen het kinderkaartje van Raoul mag verder en die van ons niet, omdat die maar geldig zijn voor 1 park per dag. En dat hadden we dus niet besteld. We hadden juist 4 dagen Hopper genomen om ’s avonds dan wat anders te kunnen zien. Zwaar balen dus en op naar de servicebalie. Onder bijbetaling van $ 78,22 worden de kaartjes omgezet en kunnen we naar binnen. We settelen ons gelijk achter de ingang en kunnen dus het begin van de parade zien. Nou, dat is mooi hoor. Het licht gaat uit en de mooiste wagens met de fantastische lampjes komen voorbij. Echt heel mooi en Raoul is ook zwaar onder de indruk. En dan weer met de monorail naar Epcot terug en met de auto naar ons appartement. Uiteindelijk liggen we allemaal pas om 22:30 uur in bed, maar het was een prachtige dag!
Dag 18: maandag 1 mei
MGM-studio’s
Om even bij te komen van gisteren gaan we eerst bij het zwembad liggen, hangen, zwemmen, lezen, zonnebaden en dat soort dingen. We hebben toch vakantie?!
Om een uur of 2 zijn we bij MGM-studio’s en lopen helemaal naar achteren om een FastPass te halen voor de extreme stunt show. En we hebben geluk: we kunnen nog bij de voorstelling. Joepie. Ondertussen hebben we onderweg ook weer allerlei leuke dingen gezien, dus genoeg te doen nog voor later.
Die stuntshow is echter cool man. Veel brandend rubber van supersnelle Opel Corsa’s en stuntwerk met motoren, auto’s en waterscooters. Heel mooi in elkaar gezet. Verleden jaar hadden we al gezien dat ze hiermee aan het bouwen waren en nu was het dus klaar. Is overgekomen uit Frankrijk. Grappig, meestal is het andersom.
Na de show stroomt het echt leeg met zoveel publiek en we weten even niet meer waarheen. Dan zien we een bord met de Power Rangers. Die komen zo en dan kun je ermee op de foto. We gaan bij de “groene” staan, want daar is de rij het kortst en we kennen ze verder toch niet.
Leuke show maken die gasten ervan en we hebben weer een handtekening erbij. We doen nog een reisje met Ariel de zeemeermin en doen nog een keer de Magic of Disney Animation. Nu kun je binnen op de foto met Chicken Little en weer een handtekening natuurlijk. Vorig jaar waren hier de Incredibles.
We hobbelen nog wat door de straten van Amerika en gaan weer rustig aan op naar huis. Daar eten we thuis lekker een broodje knakworst en kan ik weer een wasje draaien. Walter trekt het niet meer en valt al vroeg in slaap, maar ik wil graag de speciale aflevering van CSI Miami zien en die begint pas om 22:00 uur. Even wachten dus nog. Maar ik redt het ook niet en halverwege de uitzending duik ik ook lekker in bed.
Dag 19: dinsdag 2 mei
Winkelen
We besluiten een “rust”-dagje te houden. In ieder geval even geen park, dus lekker winkelen. Is ook niet erg rustig maar wel even wat anders en ach, die dollars kunnen ook prima rollen hoor! We gaan via de 192 en stoppen eerst bij de Harley Davidson. Helaas geen spiegels. Hij heeft ook nog even bij de andere winkel gekeken, maar ook daar niet. Op naar de FleaMarket voorbij MM15, want het YuGiYoo horloge van Raoul ging al de eerste dag stuk. Was ook zo’n plastic bandje. Nu ruilen we deze voor een Spiderman-horloge met een leren bandje. Dat is beter. En Raoul is helemaal “in to” klokkijken en dan moet je toch wat.
We gaan ook nog meer even een grotere koffer kopen, want er komen toch wel wat problemen in zicht voor wat betreft het weer in de koffers krijgen van alle spullen. We vinden een mooie middenklasser en daar moet het mee lukken. Dan op weg naar de Florida Mall. Dat zijn “gewone” winkels zeg maar, dus niet van die Outlets en van die joekels van winkels, maar gewone winkels. Er is hier een GameShop met 2e hands GameBoySpellen en een Playmobil-winkel. De 1e stop is de GB-winkel en daar vinden we een 2e-hands uitgave van Mario Racen. Raoul vindt deze helemaal te gek en hij mag deze kopen. Dan winkelen we verder en komen natuurlijk nog langs een DisneyWinkel en heel maf: een M&M-winkel. Echt alles is daar te krijgen in M&M uitvoering. Van T-shirts tot Monopolyspellen. Echt lachen joh. We lunchen met heerlijke Tuna-broodjes en ChickenBreast Broodjes. Raoul heeft aan een croissant genoeg. Dan op zoek naar de Prime-outlet en daar gaat de dame van TomTom toch aardig de mist in. Aan de achterkant van de Outlet, midden op de snelweg zegt ze heel vriendelijk: bestemming bereikt. Mooi niet dus. We belanden op de (tolweg) Florida Turnpike en moeten wel een half uurtje omrijden en dan vertrouwen we maar op mijn eigen kaartleesacties. We zijn het eigenlijk wel een beetje zat en nu en gaan “alleen” naar de Bass Pro Shop. Een mega grote viswinkel. En ja, daar ben je natuurlijk niet in 5 minuten weer buiten. Walter kan zich aardig inhouden en komt eruit met wat T-shirt, Caps en een opruimbakje.
Thuis gooien we de spullen weer naar binnen en gaan lekker naar het zwembad. Er zitten zowaar nog meer mensen, maar het is er dan ook heerlijk in de late namiddag zon. Raoul duikt weer het water in en wij liggen bij te komen op een bedje. Wat wil een mens nog meer.
Dag 20: woensdag 3 mei
Het beloofd een warme dag te worden en wij gaan naar Magic Kingdom. We laten de TomTom even voor wat het is en nemen gewoon de afslag naar de Main Entrance tussen MM 6 en 7. Dit rijdt veel rustiger en we kunnen nog wat leuke foto’s maken van de diverse ingangen. We parkeren de auto en gaan met het trammetje naar de monorail, maar worden doorgestuurd naar de boot. Ook leuk en we zien onderweg wat mooie Disneyhotels voorbij schieten. We staan in de verkeerde rij bij de tassencontrole, want voor ons is een dame met een nagelvijl in haar tas en die moet terug naar de auto, maar manlief wil verder. Enige discussie dus. Wij nemen de andere rij en kunnen lekker zo door lopen. Binnen zien we als eerste Pluto staan, dus gauw op de foto en een handtekening in het boekje van Raoul. We wandelen lekker rustig door het park en doen af en toe een attractie, want het is wel erg warm. We zien en doen allerlei dingen die we vorig jaar niet eens hebben gezien. Kun je nagaan hoe groot zo’n park is. Als laatste gaan Raoul en Walter autoracen, want die is toch wel erg cool. Rond een uur of 4 staan we weer buiten en gaan toch nog even winkelen bij de Prime Outlet (de vroegere Beltz) Hoewel de parkeerplaatsen redelijk vol zijn, is het binnen erg rustig, We kopen nog een overhemd voor Fred bij Tommy Hilfiger en Walter een spijkerbroek bij Levi. Dan gauw naar huis, want we zijn het allemaal wel zat nu. We eten lekker thuis een gebakken ei en gaan vroeg naar bed. Pfff, wat een warme dag was het zeg.
Dag 21: donderdag 4 mei
Vandaag houden we een rustige dag bij het zwembad en gaan misschien nog even winkelen.
In ieder geval proberen we om de kaartjes nog te verkopen, omdat er toch nog een dag over is.
We beginnen dus lekker bij het zwembad en Raoul vermaakt zich weer super in het water. We zitten onder de parasol, want er staat echt geen zuchtje wind en het is dus lekker warm.Als eerste dus maar langs dat hokje aan de 192 om die kaartjes te verkopen. Ze houdt een heel verhaal over TimeShare natuurlijk en dat je veel meer krijgt als je “even” met ze meegaat, maar dat doen we dus niet. Uiteindelijk hebben we $ 50 voor de 3 kaartjes gekregen waar dus nog 1 dag opstond.
We gaan gauw naar de FloridaMall om het stekkertje van de GameBoy van Raoul te ruilen. Walter had er namelijk per ongeluk 1 voor de PSP meegenomen en dat gaat dus niet passen. Maar we kunnen het zo ruilen en nu hebben we dus een goed stekkertje voor in de auto. In het voorbijgaan koopt Walter nog een lekker luchtje bij een stalletje. De laatste was nog van Kreta, bijna 12 jaar terug, dus wel tijd voor een nieuwe.
Daarna naar de vroegere Beltz-outlet aan het einde van International Drive. Heet nu Premium 1 Outlet. Het is er erg rustig, maar voor ons wel lekker. We slaan bij Tommy Hilfiger nog even een overhemd in voor Fred en voor mij wat leuke shirtjes. Dan nog Walter een spijkerbroek van Levi’s en dan “hebben we er geen kracht meer voor” en gaan uitgeteld op weg naar huis. Thuis nog 1x lekker eten bij Outback en dan in het appartement trachten alles in te pakken. Dat valt nog niet mee, ondanks de 2 extra koffers, maar uiteindelijk zit alles ergens in. Vraag niet hoe, maar het appartement is verder leeg.
Op TV kijken we nog naar een nieuwe aflevering van CSI en duidelijk dan lekker in bed.
Morgen een lange dag voor de boeg.
Dag 22: vrijdag 5 mei
De dag van vertrek.
We gaan om 13:00 vliegen vanaf Orlando naar Philadelphia en van daar om 18:00 uur naar Amsterdam. De laatste vuilnis gaat in de bak, het balletje en de zwemtube leggen we bij het zwembad neer en dan op weg om de sleutels in te leveren. Helaas hebben we bij het adres niet Kissimmee ingetoetst, maar Orlando en rijden dus even een uurtje verkeerd. Maar na enige wachttijden in diverse files en 3x de geweldige locatie te hebben gezien van Dolly Partons Stampeed rijden we op weg naar het vliegveld. Het is even stug doorrijden en alle borden negeren, maar dan kom je echt uit bij Alamo.
Blijft ook weer een rare gewaarwording: auto aansluiten achter de rijen, leeghalen, mannetje komt vragen om je intekenpapieren, alles open laten staan, sleutel erin, uitpakken, karretje halen en wegwezen.
Boven moeten we zelf inchecken en dat valt ook nog niet mee. Gelukkig staat er her een der een mannetje om de klunsjes te helpen. Koffers zelf wegen, label erop, naar de andere kant met al je bagage en daar afgeven. Handbagage natuurlijk zelf meenemen. En deze wordt gelukkig niet gewogen, want die scrapkoffer weegt wel 30 kilo. En we mogen per persoon 2 stuks meenemen het vliegtuig in, dus dat komt precies uit (wat neem je allemaal wel niet mee?)
Langs de douane, ook weer een feest van allerlei luchtjes (vooral vieze van angstzweet en zweetvoeten, want het merendeel trekt nog steeds de schoenen uit. Ik niet.)
Als we dat dan allemaal hebben gehad lopen we door naar het vliegtuig en kunnen gelijk naar binnen. Heerlijk die soepele doorlooptijden zonder geren. We landen soepel en kunnen daar enige tijd rustig wat bekijken en een laatste Amerikaanse pizza nuttigen. We hoeven nu geen koffers door te sjouwen, want alles is nu wel doorgelabeld naar Amsterdam (hoop ik).
We vertrekken op tijd en maken ons op voor een vlucht van ruim 7 uur. Raoul en ik zitten bij het raam en Walter in het middenpad. US Airways heeft echt goede beenruimte hoor.
Dag 23: zaterdag 6 mei
Weer in Nederland.
En zo is het dan zaterdag en missen we ergens 6 uur. We landen mooi op tijd om 07:30 uur en Annemieke staat buiten netjes op ons te wachten. Alle bagage mee en het autokinderstoeltje en naar huis.
Nog net geen file, want het is nog vroeg, maar de A4 is afgesloten, dus alles gaat over de A44.
Thuis begint het grote uitpakken en dan kom ik er achter dat we 1 tas zijn vergeten van de band af te halen. Ja, wat wil je ook met zoveel bagage, en dan ook nog 2 nieuwe koffers erbij, ja, dan is het overzicht wel een keertje zoek. Na even bellen wordt het dus morgen weer even terug naar Schiphol. We wonen gelukkig dichtbij.
Verder weer het ritme van Nederland opgepakt, dus Walter is lekker gaan zwemmen met Raoul (zonder SwimSafe, want die zit dus in die andere tas, die nog rondjes draait op bagageband 8 op Schiphol), ik ben lekkere harde broodjes gaan halen bij de bakker en even een wasje draaien. Verder wat post doorgenomen en heerlijk de reclameblaadjes van Nederlandse bodem doorgenomen. Wel jammer, hier geen coupons voor korting.
’s Middag wel even een dipje en Walter heeft een uurtje liggen snurken, maar Raoul en ik zijn gewoon doorgegaan. Wel bijtijds naar bed hoor.
Zondag 7 mei:
Nog 1x naar Schiphol.
Nou, niet meer op reis maar nog wel een klein vervolg.
Ik was om 2 uur klaarwakker, maar ben na 4-en wel weer ingeslapen Walter is er maar even uitgegaan midden in de nacht. Om 10:00 wakker geworden en Raoul slaapt nog volgens mij?
Welnee zegt Walter, die zit allang beneden. Nou, niet dus, die sliep nog vast. Rustig aan wakker worden en weer wat opruimen en zo. Het is nu hier gelukkig ook stralend weer, dus zitten we lekker buiten. Om een uur of 4 weer naar Schiphol en na de nodige procedures met de vermiste tas naar huis. Nou ja, eerst de file in. Al vanaf afslag Sassenheim, dus maar binnendoor via Roelofarendsveen.
Lekker door de Nederlandse polder en over de smalle weggetjes.Echt weer thuis.